Özel bir çocuğa sahip olmak hayata dört kolla sarılmaktır. Rüzgardan nem kapmaktansa, fırtınada bile savrulmamaktır. Ona her bakışında seçilmişliğini hissetmek, mükafatına ulaşma çabasıdır. Onun annesi, babası olmak, günün her anını eğitimle dolduracak kadar yoğun olmaktır.
Herkesin melekleri merak ettiği şu alemde bir melekle yaşaya bilme hazzıdır. Acır üzülür tavırlarla bakanlara, asil sen kendi sıradanlığına yan tebessümüyle başını çevirebilmektir, Normal çocuğun yaptığı bir şeye aferin diyip geçilir iken meleğinin hayatına yeni bir beceri katisini bayram ilan edip kutlamalar yapmaktır.
Umudun en büyüğünü beslemek, çabanın en ağırını göğüslemektir. Hiç yorulmadan kimine göre kendini avutuyor, kimine göre de yavrun için yaşıyor olmaktır. Sadece imtihanın en büyüğü değil mutluluklarında en büyüğüne sebeptir. Bir evlat sahipliğinden öte bir melek ile ödüllendiriliştir. Sevginin en büyüğünü yaşatır misal. Kırmaz, üzmez, hayırsız evlat olmasın diye endişelendirmez örneğin. O kadar masumanedir ki sevişi düşündürür kimi an ben bu sevgiyi nasıl hak ettim diye.
Karşıdan görmekle anlaşılmaz, yaşanmadan bilinmez duygular barındırır için de. Tarifi mümkünsüz.,her özel çocuk ayrı ayrı güzellik barındırır ömürde. Sanıldığı gibi değildir kısacası. Daha o kadar çok şeydir ki Özel evlatlar, yazılara sığmaz, kelamlarla anlatılamazlar. Velhasıl özel bir çocuğa sahip olmak özeldir güzeldir ve saygıya değerdir…