Sözüm meclisten dışarı canlar, lafım halden anlamazlara gelsin bu sefer de. Ben yazımı şuracığa bırakayım da yarası olanlar üzerine alın sın, alınmakla da kalmayıp varsa eğer vicdanları ile hesaplaşsın.

Malumunuz virüstü pandemiydi, sınır yasaklarıydı hep birlikte zorlu bir süreçten geçtik tabi ki geçmek sayılırsa. Ne yazık ki salgın olduğundan da hızlı ilerler iken kimileri Üç buçuk aylık pandemi sürecinden gereken dersleri alarak, kimside yemediğimi yiyecek, giymediğimi giyecek, gezmediğimi gezeceğim zihniyetiyle çıktı. Yediğin içtiğin senin olsun gördüğünü anlat derdi büyüklerimiz, hadi bi anlatsanız kendinizden geçtik çevredeki insanların hallerini. Kimde ne var bilmeden dip dibe sahil kenarlarını, sanki namına nam katacakmış gibi her ortamda poz vermek adına kim bilir kimleri riske attıklarını, evindeki hastasını bile bile evin yolunu bulamamayı, hadi her şeyden geçtim şu sürecin içinde aynı imkanlarda olmayan insanların VEBAL ini göğüsleye bilme cesareti nerden geliyor? Hadi bir anlatında belki bizlerde şu engelli evlatları bu kadar koruyabilmek için daralmaz, zorlamayız hem onları hem kendimizi.

Biliyor musunuz normal eğitim alan çocuklar bir şekilde uzaktan eğitim dahi olsa eğitimlerine devam edebilirken bizim yavrularımızın her anı eğitimle dolması gerektiği halde alabildikleri tüm eğitimlerden muaf kaldı. Bu ne demek biliyor musunuz yıllardır vermiş olduğumuz maddi manevi mücadelelerle elde edilen başarıların geri kaybı, yetmedi yeni yeni başlayan eğitimlerine adaptasyon problemleri oluştu uzun süre evde kalışlarından ötürü, bunlarda yetmedi ilaç kullanan kontrol altında olması gereken çoğu engellimiz dr kontrollerine gidemez ilacını yazdıramaz oldu. Daha bitmedi şunu da bilmenizi isterim ki biz engelli ebeveynleri kendimiz için değil hep evlatlarımızın virüs kapmasından korktuk niye mi anlatayım, hastaneye yatırılması gerekirde beni yanına almazlar, kim anlar onun dilinden, tek başına yapamaz duramaz korkusundan. En basiti o herkesin kolaylıkla yaptırdığı sürüntü testini yaptırmak bile nasıl bir eziyet olacak bizlere biliyor musunuz? Çocuk korkacak, dur denecek duramayacak anlamaz ki masum, önce ellerinden kollarından sıkıca bastıracaklar hareket etmemesi için, sonra sıkıca başı tutulacak, canının yandığına mı yoksa o an onlarca insanın tepesine çullanma korkusuna mı, yoksa anlamlandıramayacağı yaşadığı şeyin tıranvasınamı yanalım? En son geçmiş olsularla, o acır ah yavrum nidalarıyla terk ederken biz orayı arkasını dönen unutacak bizi fakat biz nasıl unutacağız çocuğumuzun o anki yaşadığını. Yasaklar kural tanımayanlar içindir iki gün sonra yasaklar gelmeye başladığında kimse boşa ahkam kesmelere kalkmasın bu defa. Eğer olmamız gerektiği gibi davranabilseydik şayet bir anda bu kadar normalleşmeseydi her şey belki de kontrol altında atlatabilecekken bu durumu, şu ansa ipin ucu kaçmış herkes atlatacak bu virüsü avuntularıyla yaşamak zorunda olmayacaktık. Birde şöyle bir durum var ATLATABİLECEKMİYİZ yoksa tedbirsizliklerden dolayı yitip gidenlerden mi olacağız bir çare. Bana bir şey olmaz cengaverliği yüzünden maske dahi takmaya erinen.,yada ağzıyla burnunun yerini karıştıran.,dirsekte maske modası üretenler evet belki şansa bir şey olmayacak sizlere fakat, sorumsuzluklar yüzünden yersiz yere riske attığınız engelli engelsiz tüm bireylerin ahtı ve vebali boyunlara olacak. Dedim ya canlar lafım meclisten dışarı, ben yazımı şuracığa bıraktım bilir kişi kendini ve dilerim ki bilmeyenlerde anlar kimsenin kimseyi riske atma hakkı olmadığını. Selametle.