Biliyorum sima yen birbirimizi kelamlar buluşturuyor hepimizi. Belki kimimiz ile kader bağımız, kimimiz ile de gönül bağımız oluştu gazetedeki köşem vesilesi ile. Ben sizlerle olmaktan çok mutluyum, bir gün yüz yüze de tanışabilmek umudu ile. Bu gün yüreğimi bir kez daha yakan bir konu ile sizlerleyim. Niyetim aslında bir nebzede olsa dertleşmek. Hani derler ya acılar paylaştıkça azalır diye, sizlerden rica etsem acıtanlarımızın önüne set çeker misiniz bir nebze?

Bir kız çocuğu hayal edin henüz dokuz yaşında. Her sabah annesinin o kömür karası saçlarını özenle tarayıp rengarenk kurdeleler bağladığı fakat o kurdelelerin renginden bir haber olan kız çocuğu. Olsun o bilmese de anneciği biliyor ya o dünyanın en güzel kız çocuğu
Ve her çocuk gibi oda parklarda koşup oynama sevdalısı. Oynamalıda değil mi? Her şeyden öte ÇOCUK, ÇOCUK, ÇOCUKKKKKKKKKK oda.

Çorlumuzun cici sitelerinden biri nin meleği yine her zaman ki gibi annesinin elinden kaçtığı gibi parkta alıyor soluğu, kaçtığı gibi dediğime bakmayın tabi ki de anne takipte. Koşuyor, salıncaklarda sallanıyor o kadar mutlu ki. Bu arada yavrumuzun dili sevgi, tutuverir o küçücük elleriyle elinizi kim bilsin belki oyundur, belki de tanışmak niyeti, velhasıl kelam iletişim kurmak karşısındaki ile kendince.

Çocuklar cıvıl cıvıl tadını çıkartırken sıcak yaz gününün bizim melekte aralarına kaynaşmış koşuşturur iken yürüyüş yapan bir hanım abla çekiveriyor dikkatini bir anda ve ona doğru koşuyor masumum, tabi ki annede hemen yavrusuna doğru yöneliyor adını seslene seslene.
Fakat o birkaç saniye içerisinde elini uzatıveriyor hanım ablaya ve henüz eli eline değmemiş iken öyle bir itiyor ki masumumu çimlere sırt üstü seriliveriyor küçücük bedeni. En acısı da ne biliyor musunuz canlar, annesinin yerden kucakladığı o melek tekrar o tutamadığı ele uzatıyor elini Annenin dudaklarından iki kelam dökülüyor ALLAH ONU BİZE VERMİŞ İYİKİDE VERMİŞ FAKAT SEN NE OLACAĞINI SANA NE VERECEĞİNİ BİLEBİLİYORMUSUN? daha fazlası çıkmamış, boğazına düğümlenmiş sözleri.
Olaya şahit tüm site sakinlerinin yüreğine sağlık ki hepsi gereken tepkiyi vermiş. Hanım ablamızın ise özrü kabahatinden büyük, dizleri ağrırmış, ya düşeymiş. Vay be nasıl bir hayal Dünyasına sahipse artık dokuz yaşındaki bir yavrunun birden dokuz kollu bir ahtapota veyahut devasa bir gulyabaniye falan dönüşüp onu yerle yeksan edeceğini hayal etti sanırsam,. Oysaki bir melek dokunacaktı insanlığından nasibini almamış yüreğine. Karşıdan adını seslenerek gelen bir annenin gözü önünde nasıl bir insanlıktık yavrusunu o denli ittirmek, velev ki çocuk tek tut elinden güvenliğe teslim et.

Ne acıdır ki park olaylarından tutun her ortamda o kadar çok karşılaşıyoruz ki bu yüreklerimizi dağlayan olaylar ile. İnanın bizleri yavrularımız değil, çevre yoruyor. İşte böyle sevgili dostlar, sizlerden rica ediyorum bu ve benzeri durumlarda sessiz kalmaktan ise sizde bizler ile beraber tepkinizi göstererek destek olur musunuz? Kim bilir belki de bir olursak daha kolay baş edebiliriz bu insanlıktan nasibini almamışlar ile.
Selametle.
siyahgul_huzun_hulya@hotmail.com